गोपीनाथ मुंडे सिर्फ नाम हि काफी है ,अस म्हणायला हरकत नाही,पत्रकारिता करताना मागील दहा पंधरा वर्षात मुंडे साहेब आणि माझ्या अनेक वेळा भेटी गाठी झाल्या,चर्चा झाली,अनेक वेळा म्हणजे बहुतांश वेळा त्यांच्यात आणि माझ्यात खटके च जास्त उडायचे,कारण माझा स्वभाव हा थेट प्रश्न विचारायचा आणि मुंडे यांना पत्रकार परिषदेत प्रश्न विचारायला आम्ही दोन चार जण असायचो फक्त बाकी सगळे असायचे मात्र ते त्यांच्या पद्धतीने विचारायचे आम्ही थेट मुद्यावर बोलायचो,त्यामुळे अनेक वेळा मुंडे नाराज व्हायचे मात्र त्यांनी ते कधी जाहीर सांगितले नाही किंवा मनात कधी अढी ठेवली नाही,माणूस मोठा होता,भला होता,ग्रेट होता,बिनधास्त होता,मात्र तब्येतीच्या बाबतीत तेवढाच बेफिकीर किंवा बिनधास्त होता म्हटल्यास वावगे ठरणार नाही.
गोपीनाथ मुंडे नावाच्या वादळाचा प्रवास हा आणीबाणीच्या काळापासून सुरु झालेला,परळी सारख्या ग्रामीण भागातून थेट दिल्ली पर्यंत धडक मारणारा हा माणूस वाघाच्या काळजाचा होता यात शंका नाही,1995 ते 1999 हा युती सरकार चा काळ दोन व्यक्तीमुळे कायम स्मरणात राहिला,एक बाळासाहेब ठाकरे यांचा रोखठोक स्वभाव आणि रिमोट कंट्रोल तर दुसरे गोपीनाथ मुंडे यांचे मेनगेट टू रामटेक हे वाक्य.त्यांच्या बंगल्यावर गेल्यावर बीड च्या माणसाला हे वाक्य पाठच झाले होत,त्या काळात आणि पुढील पाच दहावर्ष पोलीस असो कि प्रशासन एम एच 23 नंबर ची गाडी पहिली किंवा जरा उगरट भाषा ऐकली कि विचारायचे मुंडे साहेबांच्या जिल्ह्यातले आहात का? हि ओळख मुंडे यांनी कष्टातून कमावली होती,प्रमोद महाजन यांच्यासारखा दिलदार मित्र सहकारी नेता सोबत आणि विलासराव देशमुख यांच्या सारखा सख्खा शेजारी ,त्यामुळे मुंडे यांच्या नेतृत्वाला चार चांद लागले,
मुंडे जेव्हा जेव्हा बीड ला यायचे तेव्हा तेव्हा वेगळी बातमी मिळणार हे नक्की असायचे,जस आज हि म्हटलं जात कि ठाकरे म्हणजे बातमी तसा माझा अनुभव होता ,मुंडे म्हटलं कि बातमी मिळणार हे ठरलेलं असायचं,त्यांनी कधीच कॅमेऱ्यासमोर बोलायला नकार दिला नाही,बर विषयाची मर्यादा नव्हती,कोणताही विषय असो गल्ली पासून ते दिल्ली पर्यंत थेट बोलणारा माणूस म्हणून मुंडे मीडिया मध्ये लोकप्रिय होते,
मला आठवत सुरेश धस ,रमेश आडसकर,अशोक डक यांनी अचानक जिल्हा परिषदेत सत्तांतर करण्याचा डाव टाकला तेव्हा मुंडे साहेब कमालीचे अस्वस्थ होते,नितीन कोटेचा यांच्या घरी प्रेस होती,त्यांना मी थेट विचारलं,निवडणूक कोणतेही असो ग्रामपंचायत किंवा लोकसभा तुम्हाला बीड मध्ये आठ दिवस तळ का ठोकावा लागतो,त्यांनी उसळून माझ्या प्रश्नाला उत्तर दिले,त्यानंतर त्यांनी माझ्या पाठीवर हात ठेवत तुला काही अडचण आहे का असे विचारत एवढं थेट विचारत जाऊ नकोस असा सल्ला दिला,मात्र मनात काही नव्हते.
त्यानंतर अनेक वेळा त्यांच्या प्रेस मध्ये मी ,महेश वाघमारे सर,खिस्ती सर,उदय जोशी,नरेंद्र कांकरिया काका यांनी साहेबाना अडचणीत आणणारे प्रश्न विचारले मात्र त्याचा त्यांनी कधीच राग मनात ठेवला नाही,
धनंजय मुंडे आणि त्यांच्यात मतभेद झाल्यानंतर मीडिया ने मुंडेंच्या घरातील महाभारत असे विषय रंगवले ,ते अनेक वेळा व्यथित झाले खाजगीत बोलताना हळहळले मात्र मीडियावर कधी खापर फोडले नाही,मी वैद्यनाथ कारखान्यावर धनंजय मुंडे यांनी काढलेला मोर्चा कव्हर केला तेव्हा ते प्रचंड नाराज झाले,मला अनेक दिवस ते बोलत नव्हते,जे एवढे महत्वाचे नव्हते ते तू मोठे करून दाखवले ,तू माझ्या विरोधकांच्या सांगण्यावरून बातम्या करतो असं ते बोलले मात्र त्याचा त्यांनी कधी अतिरेक केला नाही,विरोधात बातमी आली तरी सहज पणे हाताळण्याची हातोटी त्यांच्याकडे होती ती कोणत्याच नेत्याकडे नव्हती,
मध्यंतरी गडकरी आणि मुंडे वाद देशात गाजत असताना मी थेट या प्रश्नाला हात घातला तेव्हा त्यांनी उत्तर दिले मात्र नंतर मला त्यांची पक्षातील होणारी घुसमट सांगितली.एकूण थक्क झालो मी,मुंडे सारख्या मोठ्या माणसाला देखील या अडचणी येतात हे तेव्हा कळले,मुंडे काही वर्षांपूर्वी पक्ष सोडणार अशा चर्चा सुरु होत्या तेव्हा त्यांनी थेट फोन करून अरे काय चालवत आहात तुम्ही सगळ्या मनाच्या बातम्या लावत जाऊ नका जरा बोलत जा असं बोलून दाखवलं होत.
लोकसभा निवडणूक सुरु असताना त्यांचा दिनक्रम तरुणालाही लाजवणाराअसा होता,पहाटे उठून सुरु झालेला त्यांचा प्रवास उत्तर रात्री संपायचा,जिल्ह्यात कोठेही असले तरी ते मुक्कामाला परळी येथेच असायचे,
कितीही उशीर झाला तरी शेवटचा माणूस भेटल्याशिवाय ते कधीच विश्रांती साठी गेल्याचे ऐकिवात नाही,वैद्यनाथ कारखाना असो अथवा यशश्री बंगला मुंडे मीडिया साठी नेहमी अव्हेलेबल असायचे ,
मागील निवडणुकीत जी आश्वासने दिली त्यातील काहीच पूर्ण झाले नाही असा प्रश्न वाघमारे सरांनी विचारल्यानंतर मुंडे यांनी तुला नंतर त्याचा हिशोब देतो आपण बोलू असे म्हणून वेळ मारून नेली होती,अमोल गलधर सारखा कार्यकर्ता रेल्वे प्रश्नावर अटक झाल्यानंतर थेट मुंबई वरून बीड शहर पोलीस ठाण्यात येणार एकच नेता बघितला आणि तो म्हणजे गोपीनाथ मुंडे,केज विधानसभा पोट निवडणुकीच्या वेळी एक दिवस अगोदर आम्ही अन्विता होटेल मध्ये मुंडे साहेबाना भेटलो होतो त्यावेळी त्यांना खिस्ती सरानी आणि मी आपली पोझिशन अवघड आहे अस सांगितलं होत तेव्हा हसून ते म्हणले अरे उन्हात पांढरे नाही झाले माझे केस तुमचं जेव्हढ वय आहे तेव्हढा अनुभव माझा आहे बघा जादूची कांडी काय करते ते,मात्र निकाल लागल्यानंतर आवर्जून त्यांनी आम्हाला फोन करून आमचे अंदाज खरे निघाल्याबद्दल आणि त्यांना खर सांगितल्याबद्दल अभिनंदन केलं होत
या लोकसभेच्या वेळी पुन्हा त्यांचा आणि माझा वाद झाला होता निकाल लागल्यानंतर त्यांनी आणि पंकजा मुंडे यांनी पॉलिटेक्निक च्या आवारात मला बोलले होते मात्र त्यानंतर लोकप्रश्न मध्ये भेट झाल्यानंतर त्यांनी तो विषय सोडून दिला,लोकप्रश्न मधील त्यांची भेटशेवटची ठरली,मी पॉलिटेक्निक मध्ये भेटल्यामुळे मी लोकप्रश्न मध्ये गर्दीत घुसलो नाही मात्र त्यांना शुभेच्छा देऊन अभिनंदन केले होते,ते अभिनंदन आणि ती भेट आजही आठवली कि डोळ्यात पाणी येत,खूप स्वप्न घेऊन दिल्लीला गेलेला हा निधड्या छातीचा माणूस अचानक काळाने हिरावून नेला आणि मनातून रडू आलं,एवढ्या अचानक त्यांची अशा पद्धतीने एक्झिट अपेक्षित नव्हती मात्र काळापुढे कोणाचे काही चालत नाही म्हणतात तेच खरे .
मुंडे साहेब आपल्यातून जाऊन आज सहा
परळीतील सुदाम मुंडे यांचं प्रकरण सुरु असताना अजित पवार यांनी नेकनूर च्या सभेत मुंडे आणि डॉ मुंडे यांचे फोटो दाखवल्या नंतर अरे माझा माझ्या मतदार संघातील प्रत्येक व्यक्तीशी घरगुती संबध आहे याचा अर्थ त्याच्या प्रत्येक कामात मी दोषी कसा असू शकतो अस म्हंणत त्यांनी चांगलीच आगपाखड केली होती,अगदी माझी ऑफिस ला तक्रार केली होती मात्र नंतर पत्की सरांच्या घरी भेटल्यानंतर आणि त्या अगोदर मोमीनपुर्यातील मोर्चा दरम्यान त्यांनी अनेक गोष्टी खाजगीत सांगितल्या होत्या,मात्र त्यांनी आज कालच्या उथळ पोस्टरबाज नेत्यांसारखं धमकावन किंवा डूख धरण्याचा उद्योग कधी केल्याचं माझ्या तरी आठवणीत नाही,
अनेक गोष्टी आज जशा च्या तशा आठवत आहेत सगळं लिहायला बसलं तर पानभरल तरी जागा पुरणार नाही,कदाचित हा माझा अनुभव वाचून अनेक जण म्हणतील हि बाळासाहेब हि मुंडे ची माहिती होती कि आत्मस्तुती मात्र जे आठवलं ते लिहिलं इतकंच ,धन्यवाद.
लक्ष्मीकांत रुईकर, बीड 9422744404
